Kafetiera, zwana też kawiarką, wywodzi się z Włoch. W 1933 r. włoski inżynier Alfonso Bialetti wymyślił ciśnieniowy, aluminiowy czajnik do parzenia kawy na kuchence. Projekt został wykonany przez Luigiego di Ponti, który sprzedał patent włoskiemu inżynierowi. Tak rozpoczęła się historia kawiarki, tocząca się nadal pomimo wprowadzenia na rynek ekspresów do kawy.
Parzenie kawy za pomocą kawiarki jest bardzo proste, wręcz intuicyjne. Kawa parzona w kafetierze wymaga nieco więcej cierpliwości, niż kawa parzona w ekspresie, ale smakuje równie wybornie. Pierwsze kawiarki ciśnieniowe były przystosowane do parzenia kawy na kuchence gazowej. W późniejszym czasie pojawiły się kafetiery przystosowane do kuchenek elektrycznych i indukcyjnych.
Jaką kawiarkę wybrać?
Obecnie rynek oferuje bardzo szeroką gamę wzorów i kolorów oraz pojemności. Pierwsze włoskie kawiarki były wykonywane z aluminium oraz charakteryzowały się geometrycznymi, kanciastymi formami. Aluminowe kafetiery są bardzo lekkie oraz dostępne nie tylko w kolorze metalowym. Kawiarki z nierdzewnej stali są nieco cięższe, ale dostosowane do używania na kuchenkach różnego rodzaju, w tym na płytach indukcyjnych. Wadą kawy przyrządzanej w kawiarce jest dłuższy czas oczekiwania na napar, w porównaniu z kawą parzoną w tradycyjny sposób.
Pojemność ? w filiżankach espresso lub ml
Pojemność kawiarki jest zwyczajowo mierzona w filiżankach espresso ? najmniejsze pozwalają na parzenie od 1 do 4 filiżanek espresso, średniej wielkości ? 6 ? 9 filiżanek, a największe ? od 10 do 18 filiżanek. Jedna filiżanka espresso odpowiada 50 ml kawy (tz/cups). Pojemność kawiarek może być podawana także w sposób standardowy ? w ml.
Kawiarki elektryczne ? dodatkowe funkcje
Kawiarki elektryczne są produktami z wyższej półki cenowej, proponowanymi bardziej wymagającym koneserom kawy. Tego typu urządzenia mogą być wyposażone między innymi w funkcję automatycznego parzenia kawy, a nawet w spieniacz mleka. Jednocześnie zajmują mniej przestrzeni niż ekspres do kawy. Zaletą kawy parzonej w kawiarce jest lepszy smak i aromat, porównywalny z kawą z ekspresu. Niemniej nie każda kawiarka oferuje funkcję spieniania mleka.
Sposób parzenia kawy w kawiarce
Klasyczna kawiarka składa się z trzech części ? zbiornika na wodę, sitka na kawę oraz dzbaneczka na napar. Kawa najlepiej smakuje, gdy jest świeżo i drobno zmielona. Zbyt drobno zmielone ziarna pozwolą uzyskać napar o bardzo gorzkim smaku, natomiast zbyt grubo zmielone ziarna spowodują, że napar będzie przygotowany szybko, a jego smak będzie bardzo łagodny, wręcz wodnisty.
Do parzenia kawy w kawiarce warto wykorzystać przefiltrowaną wodę lub wodę źródlaną. Do dolnego zbiornika wlewa się gorącą wodę, do sitka ? zmielone ziarna kawy, których nie należy ubijać. Następnie sitko zostaje umieszczone w dolnym zbiorniku. Po oczyszczeniu rantów kawiarki z mielonej kawy można przykręcić solidnie górny dzbanek.
Kolejny krok to ustawienie kawiarki na elemencie grzewczym. W przypadku palników gazowych płomień powinien być na tyle niewielki, aby nie wychodził poza brzegi kawiarki. Na kuchence indukcyjnej należy ustawić na połowę mocy.
Po kilku minutach, pod pokrywką dzbanka pojawi się wolny strumień naparu. Kafetierę można zdjąć z ognia, kiedy wypełni połowę pojemności dzbanka. Pozostała cześć naparu wypłynie po zdjęciu kawiarki z ognia.
Przyrządzanie kawy w kafetierze jest czasochłonne i wymaga większej uwagi. Po zaparzeniu kawy kafetierę trzeba bardzo starannie oczyścić. Poświęcenie czasu i uwagi zaowocuje jednak wydobyciem nut zapachowych i aromatycznych, o których istnieniu nie miało się pojęcia.