Jako zwolennik insulinowej teorii otyłości uznawał, że wysokie spożycie węglowodanów prostych, które powodują gwałtowny wzrost poziomu glukozy we krwi. Pokarm bogaty w cukry proste sprzyja odkładaniu się tkanki tłuszczowej. Remedium na otyłość i nadwagę miała być w jego ocenie dieta oparta na produktach, których indeks glikemiczny wynosił poniżej 50. Michel Montignac podkreślał również, że nie tylko węglowodany proste są odpowiedzialne za wzrost wagi. Istotny wpływ w jego ocenie mają także nasycone kwasy tłuszczowe, które w diecie powinny być zastąpione kwasami wielo- i jednonienasyconymi.
Zasady diety Montignac
Poza dwoma podstawowymi zasadami wskazanymi na wstępie, będąc na diecie Montignac należy przestrzegać jeszcze kilku innych reguł, które odnoszą się między innymi do sposobu łączenia produktów. W pierwszej kolejności należy wskazać na spożywanie owoców na czczo, czyli na śniadanie. Nie można zestawiać owoców z innymi produktami.
Dieta Montignac opiera się na węglowodanowych śniadaniach. Węglowodany można spożywać także na kolację, pod warunkiem połączenia ich z białkami. Obiady powinny opierać się na tłuszczach i białkach. Ten wariant jest dopuszczalny także przy komponowaniu kolacji.
Dieta Montignac zakłada łączenie w posiłkach produktów o indeksie glikemicznym wynoszącym do 35 z tłuszczami oraz zestawianie produktów z IG wynoszącym w granicach 35 ? 50 z białkami i warzywami. W konsekwencji niektóre produkty o wysokim indeksie glikemicznym, np. pieczywo, można jeść tylko na śniadanie.
Fazy diety Montignac
Stosowanie diety Montignac przebiega w dwóch etapach. Pierwsza faza diety opiera się na niełączeniu niektórych produktów i wyborze pokarmów o niskim Indeksie Glikemicznym. Czas trwania pierwszej fazy jest ściśle uzależniony od celu związanego z utratą wagi oraz od tempa redukcji masy ciała. Pierwsza faza diety może zatem trwać do kilku miesięcy, przy założeniu przeciętnego spadku masy ciała o ok. 3 ? 4 kg miesięcznie.
Po osiągnięciu celu można przejść do drugiej fazy diety Montignac, która trwa całe życie. Opiera się ona na wdrożeniu zasad diety na stałe, jednakże przy jednoczesnej możliwości spożywania produktów o wysokim indeksie glikemicznym od czasu do czasu i w niewielkich ilościach.
Tajemnica indeksu glikemicznego
Indeks glikemiczny informuje konsumenta, w jakim tempie po spożyciu określonego produktu w porcji zawierającej 50 g cukrów przyswajalnych zostanie podniesiony poziom glukozy we krwi, a co za tym idzie, dojdzie do wyrzutu insuliny do krwiobiegu.
Insulina jest odpowiedzialna za wykorzystanie cukrów prostych przez komórki tkanki mięśniowej i tłuszczowej oraz wpływa na proces neolipogenezy ? powstawania tłuszczu odkładanego w adipocytach.
Spożywanie pokarmów charakteryzujących się wysokim indeksem glikemicznym jest uznawane za szkodliwe dla zdrowia, ponieważ powoduje gwałtowny wzrost poziomu glukozy we krwi, co doprowadzi do wyrzutu znacznej ilości insuliny. Może to doprowadzić do szybkiego obniżenia poziomu tego cukru do wartości wyjściowej i doprowadzić do reaktywnej hipoglikemii.
Warto zapamiętać, że niskie IG wynosi poniżej 55, średnie IG ? w granicach 55 ? 70, zaś wysokie IG powyżej 70. Na wartość indeksu glikemicznego określonego produktu wpływa stopień jego przetworzenia, dlatego większość wysoko przetworzonych produktów posiada wysoki IG. Inne czynniki wpływające na IG to obecność tłuszczu, kwasów organicznych, białek i błonnika.
