5 najsmaczniejszych potraw Portugalii

Historia potrawy Bacalhau à Brás sięga czasów XVIII wieku i związana jest z historią Portugalii jako narodu o silnych tradycjach rybackich. Dorsz (bacalhau) był już wcześniej spożywany na terenie Portugalii, ale to właśnie w XVIII wieku rozpoczęła się popularność dania znanego dziś jako Bacalhau à Brás.

Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia nazwy i samej potrawy. Jedna z najbardziej popularnych mówi, że danie zostało wymyślone w Lizbonie przez pewnego gościa, który nazywał się Brás. Ten gość był spokrewniony z osobą pracującą w popularnej restauracji w Lizbonie, która specjalizowała się w potrawach z dorsza. Brás, znudzony ciągłym jedzeniem tego samego, zażyczył sobie stworzenia czegoś nowego. Szef kuchni restauracji postanowił zatem połączyć różne składniki dostępne w kuchni – dorsza, cebulę, ziemniaki i jajka – tworząc nową i smaczną potrawę, która od tej pory zaczęła być nazywana „Bacalhau à Brás”.

Potrawa ta szybko zdobyła popularność w Lizbonie i dalej rozprzestrzeniała się po całej Portugalii, stając się jednym z ikonicznych dań tego kraju. Dorsz był dostępny w obfitości, łatwo go przechowywać (dzięki soleniu) i oczywiście był niedrogi, co sprawiło, że Bacalhau à Brás stało się bardzo popularnym daniem zarówno wśród biedniejszych jak i zamożniejszych warstw społecznych.

Dziś Bacalhau à Brás jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych dań Portugalii i nadal jest przygotowywane według tradycyjnego przepisu. Potrawa ma swoje miejsce w portugalskiej kulturze kulinarnej i jest często serwowana podczas uroczystości rodzinnych i świąt.

Warto dodać, że historia potrawy Bacalhau à Brás może mieć wiele wariantów i legend, a jedno jest pewne – smak i popularność tego dania pozostają niezmienne na przestrzeni lat. Bacalhau à Brás to pyszne i sycące danie, które warto spróbować podczas pobytu w Portugalii. To potrawa, która doskonale ukazuje unikalny smak i tradycje portugalskiej kuchni.

Przepis na Bacalhau à Brás

Składniki:

• 500g solonego dorsza (uprzednio namoczonego i oczyszczonego z ości)
• 500g ziemniaków, pokrojonych w cienkie słupki lub cienkie plastry
• 2 cebule, pokrojone w cienkie plasterki
• 3 ząbki czosnku, posiekane
• 4 jajka
• 1/2 szklanki czarnych oliwek (opcjonalnie)
• 1/4 szklanki posiekanej natki pietruszki
• 1/4 szklanki oliwy z oliwek
• Sól i pieprz do smaku

Instrukcje:

1. Wcześniej namoczonego dorsza gotuj w osolonej wodzie przez około 10-15 minut lub do momentu, gdy mięso z dorsza stanie się miękkie. Odsącz go, usuń skórę i ości, a następnie pokrój na małe kawałki.
2. W dużym rondlu na średnim ogniu podsmaż cebulę i czosnek na oliwie z oliwek aż będą miękkie i lekko złociste.
3. Dodaj pokrojone ziemniaki do cebuli i smaż przez kilka minut aż zmiękną.
4. Dodaj kawałki dorsza i smaż przez kilka minut, mieszając delikatnie, aby wszystkie składniki się połączyły.
5. W osobnym naczyniu ubij jajka, dopraw solą i pieprzem.
6. Wlej jajka do rondla z dorszem, cebulą i ziemniakami. Mieszaj wszystkie składniki, aby jajka równomiernie rozprowadziły się po całym daniu.
7. Dodaj czarne oliwki (jeśli używasz) i kontynuuj mieszanie, aż jajka będą dobrze ścięte.
8. Na koniec posyp danie posiekaną natką pietruszki.
9. Podawaj gorące, najlepiej na półmisku.

Pastéis de Belém (Pastéis de Nata)

Historia feijoady sięga czasów kolonialnych w Brazylii. Ta tradycyjna potrawa ma swoje korzenie w kuchni portugalskiej, ale wraz z przybyciem niewolników z Afryki stała się integralną częścią kultury i kuchni brazylijskiej.

W czasach kolonialnych, kiedy Brazylię skolonizowała Portugalia, jedzenie było często związane z dostępem do surowców i składników, które były dostępne w danej okolicy. Dla niewolników, których przywieziono do Brazylii, gotowano tanie potrawy z łatwo dostępnych składników, takich jak fasola, ryż  i wieprzowina.

Feijoada zaczęła się rozwijać wśród niewolników, którzy gotowali z tego, co mieli pod ręką. Składniki, takie jak czarna fasola, mięso wieprzowe, kiełbasa, żeberka, boczek i różne przyprawy, były gotowane razem w jednym garnku, tworząc sycące i pożywne danie. Potrawa ta stała się symbolem połączenia różnych kultur: portugalskiej, afrykańskiej i indiańskiej.

Początkowo feijoada była uważana za jedzenie prostych ludzi i niewolników, ale z czasem stała się popularna w całym społeczeństwie brazylijskim, stając się klasycznym daniem kuchni tego kraju. Obecnie feijoada jest uważana za narodową potrawę Brazylii i jest często spożywana podczas specjalnych okazji, takich jak święta, urodziny i rodzinne spotkania.

Dzisiejsza feijoada jest często ulepszana i wzbogacana o różne dodatki, takie jak skwarki, plasterki pomarańczy, kapusta, czy salsa. To danie nadal jest symbolem brazylijskiej kultury, jedności i wspólnoty, a jego smak i aromat przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów, którzy chcą poznać autentyczną brazylijską kuchnię.

Historia Caldo Verde jest związana z regionem Minho w północnej Portugalii, gdzie to danie ma swoje korzenie. Potrawa ta wywodzi się z tradycji chłopskich, gdzie kapusta galicyjska (kale) była dostępna dla każdego portfela.

Caldo Verde pojawiło się prawdopodobnie w XIX wieku, choć nie ma dokładnych informacji na temat dokładnej daty powstania. Danie to stało się popularne wśród ludności wiejskiej jako pożywne i sycące, które można było przygotować z łatwo dostępnych składników. Nazwa „Caldo Verde” pochodzi od portugalskich słów „caldo” (bulion) i „verde” (zielony), co odnosi się do zielonego koloru dania. Ta kapusta ma ciemnozielone liście, które nadają zupie nie tylko charakterystyczną barwę, ale także wzbogacają smak.

Z czasem Caldo Verde rozprzestrzeniło się po całym kraju i stało się jednym z najbardziej charakterystycznych dań kuchni portugalskiej. Obecnie jest to jedno z popularniejszych dań, które można znaleźć w restauracjach w Portugalii, a także w rodzinnych kuchniach.

Caldo Verde jest często spożywane podczas świąt i specjalnych okazji, ale można je znaleźć również na codziennych stołach w różnych regionach Portugalii. To danie zdobyło międzynarodową popularność i jest doceniane przez turystów odwiedzających Portugalię, którzy pragną poznać autentyczny smak portugalskiej kuchni.

Jak przygotować  Caldo Verde?

Składniki:

• 500g kapusty galicyjskiej (kale), drobno posiekanej
• 2-3 duże ziemniaki, obrane i pokrojone w kostkę
• 1 duża cebula, posiekana
• 3 ząbki czosnku, posiekane
• 1-2 kiełbasy chouriço lub linguica, pokrojone w plasterki (opcjonalne)
• 2 łyżki oliwy z oliwek
• 1,5 litra bulionu drobiowego lub warzywnego
• sól i pieprz do smaku

Instrukcja:

1. W dużym garnku rozgrzej oliwę z oliwek i podsmaż cebulę i czosnek, aż staną się miękkie i lekko zeszklą.
2. Dodaj pokrojone ziemniaki do garnka i smaż przez kilka minut.
3. Następnie dodaj posiekaną kapustę galicyjską (kale) i smaż, aż kapusta lekko zmięknie.
4. Zalej wszystkie składniki bulionem, doprowadź do wrzenia, a następnie zmniejsz ogień i gotuj na wolnym ogniu przez około 20-25 minut, aż ziemniaki będą miękkie.
5. Przy pomocy blendera zblenduj zupę na gładki krem, dopraw solą i pieprzem do smaku.
6. Jeśli używasz kiełbasy, dodaj ją do gotującej się zupy i gotuj jeszcze przez kilka minut, aby smaki się połączyły.
7. Podawaj gorąceą, podlaną odrobiną oliwy z oliwek i posypaną posiekaną natką pietruszki.

Caldo Verde jest pyszną i rozgrzewającą zupą, która doskonale sprawdzi się jako danie na obiad lub kolację w chłodniejsze dni. To proste i smaczne danie, które warto spróbować podczas wizyty w Portugalii lub przyrządzić we własnej kuchni, by poznać wyjątkowy smak portugalskiej kuchni.

Cataplana to tradycyjne naczynie kuchenne używane w kuchni portugalskiej, a także w kuchni regionu Algarve w południowej Portugalii. Jest to specjalny garnek, który składa się z dwóch połówek, które można złączyć razem za pomocą zamka, co pozwala na gotowanie potraw w zamkniętym środowisku pod ciśnieniem. Dzięki temu zachowuje się aromat i smak składników, a danie staje się intensywniejsze w smaku.

Historia cataplany sięga czasów arabskich, kiedy to cataplana została sprowadzona do Portugalii przez Maurów w VIII wieku. Nazwa „cataplana” pochodzi od arabskiego słowa „khattaplana”, które oznacza „płaską miednicę” lub „płaski garnek”. Naczynie zostało zaprojektowane tak, aby móc przygotować różnorodne potrawy na parze lub w małej ilości wody, co pozwala na zachowanie smaku i aromatu składników.

Początkowo cataplana była używana przez rybaków do gotowania świeżych owoców morza, takich jak ostrygi, małże, krewetki czy ryby. Potrawy te były gotowane w zamkniętym naczyniu, co pozwalało na zachowanie pełnego smaku owoców morza. Dzisiaj cataplana jest używana do przygotowywania różnych potraw, w tym mięsa, ryb, owoców morza, warzyw i ryżu. W garnku tym można przygotować aromatyczne duszone dania, które doskonale łączą smaki i zapachy składników.

Dzięki swojej unikalnej budowie, cataplana jest nie tylko funkcjonalnym naczyniem do gotowania, ale także stała się symbolem portugalskiej kuchni i kultury. Wiele restauracji w Portugalii serwuje dania przygotowywane w cataplana, a naczynie to jest również popularnym pamiątkowym produktem dla turystów odwiedzających Algarve.

Historia cataplany to przykład tego, jak wpływy kulturowe i tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie wpływają na kuchnię i zwyczaje danego kraju. To naczynie jest ważnym elementem portugalskiej kultury kulinarnej, a jego obecność w kuchni jest kontynuacją długiej historii gotowania w Portugalii.